تأثیر تزریق سیاهرگی محلول‌های‌غلیظ در تخلیه شیردان گوساله‌های نوزاد

زمینه مطالعه: عوامل متعددی نظیر ترکیب، حجم و pH مواد غذایی می‌توانند تخلیه شیردان را تحت تاثیر قرار دهند. این امر به خوبی به اثبات رسیده است که رابطه‌ای مستقیم بین غلظت محلول‌های خوراکی و تخلیه شیردان وجود دارد؛ به طوری که محلول‌های خوراکی غلیظ سبب کاهش تا مرز وقفه حرکات شیردان (بسته به درجه غلظت آنها) می‌گردند. از محلول‌های غلیظ تزریقی وسیعاً در درمان شوک‌های سپتیک و به ویژه در اسهال گوساله‌ها استفاده می‌شود. هدف:‌ ‌تعیین تأثیر تزریق سیاهرگی محلول‌های غلیظ قندی و نمکی بر تخلیه شیردان گوساله‌های نوزاد است که در خصوص تأثیر اینگونه محلول‌ها بر تخلیه شیردان تاکنون تحقیقی انجام نشده است. روش کار:‌ ‌در این مطالعه اثرات تزریق سیاهرگی دو محلول غلیظ رایج (دکستروز و کلرید سدیم)، بر تخلیه شیردان در تعداد شش رأس گوساله نر 8 تا 10 روزه از نژاد هلشتاین که آغوز به میزان کافی دریافت نموده بودند، صورت گرفت. در این مطالعه از چهار محلول دکستروز 50%، دکستروز 5%، کلرید سدیم 9/0% و کلرید سدیم 20/7%، به صورت تصادفی، استفاده شد؛ بلافاصله بعد از تزریق هر محلول، به گوساله‌ L2 شیر تازه حاوی mg50 استامینوفن به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن خورانده ‌شده و در زمان‌های مقرر جهت ارزیابی چگونگی تخلیه شیردان از طریق سنجش میزان غلظت استامینوفن، خون گیری به عمل آمد و فاکتورهای خونی شامل انسولین و گلوکز اندازه‌گیری شد.‌ ‌نتایج:‌ ‌نتایج به دست آمده حاکی از آن بودند با وجود اختلافات بارزِ سطح زیر منحنی غلظت انسولین – زمان، برای هر 4 محلول، از لحاظ آماری، اختلاف معنی‌داری مشاهده نشده و به طور مشابه نیز هیچ گونه تفاوت معنی‌داری در نمودار غلظت استامینوفن – زمان برای چهار محلول مشاهده نشد. نتیجه‌گیری‌نهایی:‌ ‌با توجه به آنالیز آماری چنین می‌توان نتیجه گیری کرد که تزریق سیاهرگی محلول‌های غلیظ قندی و نمکی تخلیه شیردان را تحت تاثیر قرار نمی‌دهند.